robotnik

See also: robotník

Polish

FWOTD – 5 September 2014

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orbotьnikъ.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔˈbɔt.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔtɲik
Syllabification: ro‧bot‧nik

Noun

robotnik m pers (feminine robotnica)

worker, workman (someone doing physical work)
- 2011, “Matthew 20:1”, in Nowe Przymierze, Ewangeliczny Instytut Biblijny:
  Przypowieść o robotnikach w winnicy
  Parable of the workers in the vineyard

Declension

Declension of robotnik

	singular	plural
nominative	robotnik	robotnicy
genitive	robotnika	robotników
dative	robotnikowi	robotnikom
accusative	robotnika	robotników
instrumental	robotnikiem	robotnikami
locative	robotniku	robotnikach
vocative	robotniku	robotnicy

Derived terms

adjectives

antyrobotniczy
robotniczy

Related terms

adjectives

robociarski
roboczy
robotny

adverb

roboczo

nouns

robociarz
robocizna
roboczodniówka
roboczogodzina
robot
robota
robotka
robotność
robotyka
robotyzacja
robótka

verbs

robić impf
zrobić pf

Further reading

robotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
robotnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.