przegryw

Polish

Etymology

Deverbal from przegrywać

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛɡ.rɨf/
  • Rhymes: -ɛɡrɨf
  • Syllabification: przeg‧ryw

Noun

przegryw m pers

  1. (derogatory, slang) loser (someone comtemptible)
    Antonym: wygryw

Conjugation
Declension of przegryw
singular plural
nominative przegryw przegrywy
genitive przegrywa przegrywów
dative przegrywowi przegrywom
accusative przegrywa przegrywów
instrumental przegrywem przegrywami
locative przegrywie przegrywach
vocative przegrywie przegrywy

Noun

przegryw m inan

  1. (slang) failure (bad situation)
    Synonym: porażka

Conjugation
Declension of przegryw
singular plural
nominative przegryw przegrywy
genitive przegrywu przegrywów
dative przegrywowi przegrywom
accusative przegryw przegrywy
instrumental przegrywem przegrywami
locative przegrywie przegrywach
vocative przegrywie przegrywy
verbs

Further reading
  • przegryw in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przegryw in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.