polepić

Polish

Etymology

From po- +‎ lepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧pić

Verb

polepić pf

  1. (transitive) to form many of, to shape one after the other
  2. (transitive) to stick many of, to stick one after the other
    Synonym: pokleić

Conjugation
Conjugation of polepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polepić
future tense 1st polepię polepimy
2nd polepisz polepicie
3rd polepi polepią
impersonal polepi się
past tense 1st polepiłem polepiłam polepiliśmy polepiłyśmy
2nd polepiłeś polepiłaś polepiliście polepiłyście
3rd polepił polepiła polepiło polepili polepiły
impersonal polepiono
conditional 1st polepiłbym polepiłabym polepilibyśmy polepiłybyśmy
2nd polepiłbyś polepiłabyś polepilibyście polepiłybyście
3rd polepiłby polepiłaby polepiłoby polepiliby polepiłyby
impersonal polepiono by
imperative 1st niech polepię polepmy
2nd polep polepcie
3rd niech polepi niech polepią
passive adjectival participle polepiony polepiona polepione polepieni polepione
anterior adverbial participle polepiwszy
verbal noun polepienie

Further reading
  • polepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.