lepić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *lěpìti, from Proto-Balto-Slavic *laip-, from Proto-Indo-European *loyp-éye-ti, causative of *leyp- (“to stick”). Cognate with Sanskrit लेपयति (lepayati, “to smear”).

lepić impf (perfective ulepić)

(transitive) to mold
lepić bałwana ― to build a snowman

Synonym: formować
(transitive) to paste, to glue
Synonym: kleić
(reflexive) to stick (physically sticky or to stick to someone metaphorically)
Synonym: lgnąć
(reflexive) to be sticky

Conjugation of lepić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		lepić
present tense	1^st	lepię			lepimy
	2^nd	lepisz			lepicie
	3^rd	lepi			lepią
	impersonal	lepi się
past tense	1^st	lepiłem	lepiłam		lepiliśmy	lepiłyśmy
	2^nd	lepiłeś	lepiłaś		lepiliście	lepiłyście
	3^rd	lepił	lepiła	lepiło	lepili	lepiły
	impersonal	lepiono
future tense	1^st	będę lepił, będę lepić	będę lepiła, będę lepić		będziemy lepili, będziemy lepić	będziemy lepiły, będziemy lepić
	2^nd	będziesz lepił, będziesz lepić	będziesz lepiła, będziesz lepić		będziecie lepili, będziecie lepić	będziecie lepiły, będziecie lepić
	3^rd	będzie lepił, będzie lepić	będzie lepiła, będzie lepić	będzie lepiło, będzie lepić	będą lepili, będą lepić	będą lepiły, będą lepić
	impersonal	będzie lepić się
conditional	1^st	lepiłbym	lepiłabym		lepilibyśmy	lepiłybyśmy
	2^nd	lepiłbyś	lepiłabyś		lepilibyście	lepiłybyście
	3^rd	lepiłby	lepiłaby	lepiłoby	lepiliby	lepiłyby
	impersonal	lepiono by
imperative	1^st	niech lepię			lepmy
	2^nd	lep			lepcie
	3^rd	niech lepi			niech lepią
active adjectival participle		lepiący	lepiąca	lepiące	lepiący	lepiące
passive adjectival participle		lepiony	lepiona	lepione	lepieni	lepione
contemporary adverbial participle		lepiąc
verbal noun		lepienie

adjective

noun

verbs