oturmaq

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic отурмаг
Roman oturmaq
Perso-Arabic اوتورماق‎

Etymology

From Proto-Turkic *ol-tur- (“to sit”), causative of *ol-.

Pronunciation
  • IPA(key): [oturˈmɑχ]
  • Hyphenation: o‧tur‧maq

Verb

oturmaq

  1. to sit

Conjugation
Conjugation of oturmaq
positive
subject non-past participle oturan
subject past participle oturmuş
non-subject participle with undefined agent oturduq
with defined agent (mənim +) oturduğum (sənin +) oturduğun (gen. agent +) oturduğu (bizim +) oturduğumuz (sizin +) oturduğunuz (gen. agent +) oturduğu or oturduqları
converb oturub
infinitive oturmaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple otururam oturursan oturur otururuq oturursunuz otururlar
perfect oturmuşam oturmuşsan oturmuşdur oturmuşuq oturmuşsunuz oturmuşdurlar
past simple oturdum oturdun oturdu oturduq oturdunuz oturdular
continuous otururdum otururdun otururdu otururduq otururdunuz otururdular
perfect oturmuşdum oturmuşdun oturmuşdu oturmuşduq oturmuşdunuz oturmuşdular
future definite oturacağam oturacaqsan oturacaqdır oturacağıq oturacaqsınız oturacaqdırlar
indefinite oturaram oturarsan oturar oturarıq oturarsınız oturarlar
future-in-the-past definite oturacaqdım oturacaqdın oturacaqdı oturacaqdıq oturacaqdınız oturacaqdılar
indefinite oturardım oturardın oturardı oturardıq oturardınız oturardılar
conditional present otursam otursan otursa otursaq otursanız otursalar
past otursaydım otursaydın otursaydı otursaydıq otursaydınız otursaydılar
subjunctive oturam oturasan otura oturaq oturasınız oturalar
hortative oturasıyam oturasısan oturasıdır oturasıyıq oturasısınız oturasıdırlar
obligational present oturmalıyam oturmalısan oturmalıdır oturmalıyıq oturmalısınız oturmalıdırlar
past oturmalıydım oturmalıydın oturmalıydı oturmalıydıq oturmalıydınız oturmalıydılar
imperative oturum otur otursun oturaq oturun otursunlar
negative
subject non-past participle oturmayan
subject past participle oturmamış
non-subject participle with undefined agent oturmadıq
with defined agent (mənim +) oturmadığım (sənin +) oturmadığın (gen. agent +) oturmadığı (bizim +) oturmadığımız (sizin +) oturmadığınız (gen. agent +) oturmadığı or oturmadıqları
converb oturmayıb
infinitive oturmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple oturmuram oturmursan oturmur oturmuruq oturmursunuz oturmurlar
perfect oturmamışam oturmamışsan oturmamışdır oturmamışıq oturmamışsınız oturmamışdırlar
past simple oturmadım oturmadın oturmadı oturmadıq oturmadınız oturmadılar
continuous oturmurdum oturmurdun oturmurdu oturmurduq oturmurdunuz oturmurdular
perfect oturmamışdım oturmamışdın oturmamışdı oturmamışdıq oturmamışdınız oturmamışdılar
future definite oturmayacağam oturmayacaqsan oturmayacaqdır oturmayacağıq oturmayacaqsınız oturmayacaqdırlar
indefinite oturmaram oturmarsan oturmaz oturmarıq oturmarsınız oturmazlar
future-in-the-past definite oturmayacaqdım oturmayacaqdın oturmayacaqdı oturmayacaqdıq oturmayacaqdınız oturmayacaqdılar
indefinite oturmazdım oturmazdın oturmazdı oturmazdıq oturmazdınız oturmazdılar
conditional present oturmasam oturmasan oturmasa oturmasaq oturmasanız oturmasalar
past oturmasaydım oturmasaydın oturmasaydı oturmasaydıq oturmasaydınız oturmasaydılar
subjunctive oturmayam oturmayasan oturmaya oturmayaq oturmayasınız oturmayalar
hortative oturmayasıyam oturmayasısan oturmayasıdır oturmayasıyıq oturmayasısınız oturmayasıdırlar
obligational present oturmamalıyam oturmamalısan oturmamalıdır oturmamalıyıq oturmamalısınız oturmamalıdırlar
past oturmamalıydım oturmamalıydın oturmamalıydı oturmamalıydıq oturmamalıydınız oturmamalıydılar
imperative oturmayım oturma oturmasın oturmayaq oturmayın oturmasınlar

References
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.