osiec

See also: osieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.ɕɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔɕɛt͡s
  • Syllabification: o‧siec

Etymology 1

From o- +‎ siec.

Verb

osiec pf (imperfective osiekać)

  1. (intransitive, dated) to slash, to cut
  2. (intransitive, dated) to lash, to flog, to whip
Conjugation
Conjugation of osiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osiec
future tense 1st osiekę osieczemy
2nd osieczesz osieczecie
3rd osiecze osieką
impersonal osiecze się
past tense 1st osiekłem osiekłam osiekliśmy osiekłyśmy
2nd osiekłeś osiekłaś osiekliście osiekłyście
3rd osiekł osiekła osiekło osiekli osiekły
impersonal osieczono
conditional 1st osiekłbym osiekłabym osieklibyśmy osiekłybyśmy
2nd osiekłbyś osiekłabyś osieklibyście osiekłybyście
3rd osiekłby osiekłaby osiekłoby osiekliby osiekłyby
impersonal osieczono by
imperative 1st niech osiekę osieczmy
2nd osiecz osieczcie
3rd niech osiecze niech osieką
passive adjectival participle osieczony osieczona osieczone osieczeni osieczone
anterior adverbial participle osiekłszy
verbal noun osieczenie

Noun

osiec m anim

  1. aphelinid (parasitic wasp of the family Aphelinidae)
    osiec korówkowy ― Aphelinus mali
    osiec mączlikowy ― Eretmocerus eremicus
Declension
Declension of osiec
singular plural
nominative osiec ośce
genitive ośca ośców
dative oścowi oścom
accusative ośca ośce
instrumental oścem oścami
locative oścu oścach
vocative oścu ośce
Derived terms
noun
  • oścowate

Further reading
  • osiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.