ortografia

See also: ortografía

Catalan

Etymology

From Latin orthographia, from Ancient Greek ὀρθογραφία (orthographía), from ὀρθός (orthós, correct) and γράφω (gráphō, write).

Pronunciation

  • (Balearic) IPA(key): /oɾ.to.ɡɾəˈfi.ə/
  • (Central) IPA(key): /ur.tu.ɡɾəˈfi.ə/
  • (Valencian) IPA(key): /oɾ.to.ɡɾaˈfi.a/
  • (file)

Noun

ortografia f (plural ortografies)

  1. orthography

Derived terms

Further reading


Esperanto

Etymology

From ortografio + -a.

Pronunciation

  • IPA(key): [ortoɡraˈfia]
  • Rhymes: -ia
  • Hyphenation: or‧to‧gra‧fi‧a

Adjective

ortografia (accusative singular ortografian, plural ortografiaj, accusative plural ortografiajn)

  1. orthographic

Finnish

Etymology

Internationalism (see English orthography), ultimately from Ancient Greek ὀρθογρᾰφῐ́ᾱ (orthographíā). Contains the suffix -grafia.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈortoɡrɑfiɑ/, [ˈo̞rt̪o̞ɡˌrɑfiɑ]
  • Rhymes: -ɑfiɑ
  • Syllabification(key): or‧tog‧ra‧fi‧a

Noun

ortografia

  1. orthography
    Synonym: oikeinkirjoitus

Declension

Inflection of ortografia (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative ortografia ortografiat
genitive ortografian ortografioiden
ortografioitten
partitive ortografiaa ortografioita
illative ortografiaan ortografioihin
singular plural
nominative ortografia ortografiat
accusative nom. ortografia ortografiat
gen. ortografian
genitive ortografian ortografioiden
ortografioitten
ortografiainrare
partitive ortografiaa ortografioita
inessive ortografiassa ortografioissa
elative ortografiasta ortografioista
illative ortografiaan ortografioihin
adessive ortografialla ortografioilla
ablative ortografialta ortografioilta
allative ortografialle ortografioille
essive ortografiana ortografioina
translative ortografiaksi ortografioiksi
instructive ortografioin
abessive ortografiatta ortografioitta
comitative ortografioineen
Possessive forms of ortografia (type kulkija)
possessor singular plural
1st person ortografiani ortografiamme
2nd person ortografiasi ortografianne
3rd person ortografiansa

Italian

Etymology

From Ancient Greek ὀρθός (orthós, correct) and γράφω (gráphō, write). By surface analysis, orto- + -grafia.

Pronunciation

  • IPA(key): /or.to.ɡraˈfi.a/
  • Rhymes: -ia
  • Hyphenation: or‧to‧gra‧fì‧a

Noun

ortografia f (plural ortografie)

  1. orthography
  2. spelling

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔr.tɔɡˈra.fja/
  • (file)
  • Rhymes: -afja
  • Syllabification: or‧tog‧ra‧fia

Noun

ortografia f

  1. orthography (study of correct spelling)
    Synonyms: grafia, pisownia, prawopis

Declension

Derived terms

Further reading

  • ortografia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ortografia in Polish dictionaries at PWN

Portuguese

Alternative forms

Etymology

From Latin orthographia, from Ancient Greek ὀρθογραφία (orthographía), from ὀρθός (orthós, correct) and γράφω (gráphō, write).

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /oʁ.to.ɡɾaˈfi.ɐ/ [oh.to.ɡɾaˈfi.ɐ]
    • (São Paulo) IPA(key): /oɾ.to.ɡɾaˈfi.ɐ/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /oʁ.to.ɡɾaˈfi.ɐ/ [oχ.to.ɡɾaˈfi.ɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /oɻ.to.ɡɾaˈfi.a/
  • (Portugal) IPA(key): /ɔɾ.tu.ɡɾɐˈfi.ɐ/ [ɔɾ.tu.ɣɾɐˈfi.ɐ]

  • Hyphenation: or‧to‧gra‧fi‧a

Noun

ortografia f (plural ortografias)

  1. (uncountable) orthography (study of correct spelling)
  2. orthography (a specific system for writing in a language)
    Synonym: escrita

Romanian

Etymology

From French orthographier.

Verb

a ortografia (third-person singular present ortografiează, past participle ortografiat) 1st conj.

  1. to spell (a word)

Conjugation

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.