oppilaps

Ingrian

Etymology

From oppi (school) + laps (child).

Pronunciation

  • (Soikkola) IPA(key): /ˈopːilɑps/
  • Hyphenation: op‧pi‧laps

Noun

oppilaps (genitive oppilapsen, partitive oppilasta)

  1. schoolchild
    • 1936, L. G. Terehova; V. G. Erdeli, Mihailov and P. I. Maksimov, transl., Geografia: oppikirja iƶoroin alkușkoulun kolmatta klaassaa vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 3:
      Oppilapset tarkastaat paikkaa.
      The schoolchildren are studying the area.

Declension

Declension of oppilaps (type 5/suur, no gradation)
singular plural
nominative oppilaps oppilapset
genitive oppilapsen oppilapsiin
partitive oppilasta oppilapsia
illative oppilapsee oppilapsii
inessive oppilapsees oppilapsiis
elative oppilapsest oppilapsist
allative oppilapselle oppilapsille
adessive oppilapseel oppilapsiil
ablative oppilapselt oppilapsilt
translative oppilapseks oppilapsiks
essive oppilapsenna,
oppilapseen
oppilapsinna,
oppilapsiin
exessive1) oppilapsent oppilapsint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.