odmieniec

Polish

Etymology

From odmienić +‎ -ec.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔdˈmʲɛ.ɲɛt͡s/
Hyphenation: od‧mie‧niec
Rhymes: -ɛɲɛt͡s

Noun

odmieniec m pers

(derogatory) crank, weirdo
Synonyms: cudak, dziwak

Declension

Declension of odmieniec

	singular	plural
nominative	odmieniec	odmieńcy/odmieńce
genitive	odmieńca	odmieńców
dative	odmieńcowi	odmieńcom
accusative	odmieńca	odmieńców
instrumental	odmieńcem	odmieńcami
locative	odmieńcu	odmieńcach
vocative	odmieńcze	odmieńcy/odmieńce

Related terms

(verbs) odmienić, odmieniać
(nouns) odmiana, odmienność
(adjective) odmienny

Noun

odmieniec m anim

olm, salamander of the genus Proteus anguinus

Declension

Declension of odmieniec

	singular	plural
nominative	odmieniec	odmieńce
genitive	odmieńca	odmieńców
dative	odmieńcowi	odmieńcom
accusative	odmieńca	odmieńce
instrumental	odmieńcem	odmieńcami
locative	odmieńcu	odmieńcach
vocative	odmieńcu	odmieńce

Further reading

odmieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
odmieniec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.