obyczaj

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *obyčajь.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbɨ.t͡ʂaj/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂaj
  • Syllabification: o‧by‧czaj

Noun

obyczaj m inan

  1. custom
  2. habit
  3. mores

Declension
Declension of obyczaj
singular plural
nominative obyczaj obyczaje
genitive obyczaju obyczajów
dative obyczajowi obyczajom
accusative obyczaj obyczaje
instrumental obyczajem obyczajami
locative obyczaju obyczajach
vocative obyczaju obyczaje

Derived terms
adjectives
adverbs
noun
  • obyczajówka
nouns
  • obyczajność
  • obyczajowość

Further reading
  • obyczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obyczaj in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.