myrrha
See also: Myrrha
Finnish
Etymology
From Latin.
Declension
| Inflection of myrrha (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | myrrha | myrrhat | |
| genitive | myrrhan | myrrhojen | |
| partitive | myrrhaa | myrrhoja | |
| illative | myrrhaan | myrrhoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | myrrha | myrrhat | |
| accusative | nom. | myrrha | myrrhat |
| gen. | myrrhan | ||
| genitive | myrrhan | myrrhojen myrrhainrare | |
| partitive | myrrhaa | myrrhoja | |
| inessive | myrrhassa | myrrhoissa | |
| elative | myrrhasta | myrrhoista | |
| illative | myrrhaan | myrrhoihin | |
| adessive | myrrhalla | myrrhoilla | |
| ablative | myrrhalta | myrrhoilta | |
| allative | myrrhalle | myrrhoille | |
| essive | myrrhana | myrrhoina | |
| translative | myrrhaksi | myrrhoiksi | |
| instructive | — | myrrhoin | |
| abessive | myrrhatta | myrrhoitta | |
| comitative | — | myrrhoineen | |
Latin
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | myrrha | myrrhae |
| Genitive | myrrhae | myrrhārum |
| Dative | myrrhae | myrrhīs |
| Accusative | myrrham | myrrhās |
| Ablative | myrrhā | myrrhīs |
| Vocative | myrrha | myrrhae |
References
- myrrha in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- myrrha in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- myrrha in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- myrrha in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.