mutina
See also: Mutina
Finnish
(index m)
Pronunciation
- Rhymes: -inɑ
Etymology 1
- From the verb mutista.
Declension
| Inflection of mutina (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | mutina | mutinat | |
| genitive | mutinan | mutinoiden mutinoitten | |
| partitive | mutinaa | mutinoita | |
| illative | mutinaan | mutinoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | mutina | mutinat | |
| accusative | nom. | mutina | mutinat |
| gen. | mutinan | ||
| genitive | mutinan | mutinoiden mutinoitten mutinainrare | |
| partitive | mutinaa | mutinoita | |
| inessive | mutinassa | mutinoissa | |
| elative | mutinasta | mutinoista | |
| illative | mutinaan | mutinoihin | |
| adessive | mutinalla | mutinoilla | |
| ablative | mutinalta | mutinoilta | |
| allative | mutinalle | mutinoille | |
| essive | mutinana | mutinoina | |
| translative | mutinaksi | mutinoiksi | |
| instructive | — | mutinoin | |
| abessive | mutinatta | mutinoitta | |
| comitative | — | mutinoineen | |
French
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.