miejsce

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish miesce, miestce, mieśćce, from Proto-Slavic *městьce, from *město (“place, town”) +‎ *-ьce. By surface analysis, miasto +‎ -e.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjɛj.st͡sɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛjst͡sɛ
  • Syllabification: miej‧sce

Noun

miejsce n

  1. place (generic location)
  2. place (in a competition)
    Zajął pierwsze miejsce w wyścigu. ― He took first place in the race.
  3. seat
    Czy to miejsce jest wolne?. ― Is this seat taken?
    Synonym: siedzenie
  4. room, space
    Było za mało miejsca aby się rozsiadać. ― There wasn't enough room to sprawl out.

Declension
Declension of miejsce
singular plural
nominative miejsce miejsca
genitive miejsca miejsc
dative miejscu miejscom
accusative miejsce miejsca
instrumental miejscem miejscami
locative miejscu miejscach
vocative miejsce miejsca

Derived terms

Further reading
  • miejsce in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miejsce in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.