mattapintainen

Finnish

Etymology

matta + pinta + -inen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɑtːɑˌpintɑi̯nen/, [ˈmɑt̪ːɑˌpin̪t̪ɑi̯ne̞n]
  • Rhymes: -intɑinen
  • Syllabification: mat‧ta‧pin‧tai‧nen

Adjective

mattapintainen

  1. with a matte surface finish

Declension

Inflection of mattapintainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative mattapintainen mattapintaiset
genitive mattapintaisen mattapintaisten
mattapintaisien
partitive mattapintaista mattapintaisia
illative mattapintaiseen mattapintaisiin
singular plural
nominative mattapintainen mattapintaiset
accusative nom. mattapintainen mattapintaiset
gen. mattapintaisen
genitive mattapintaisen mattapintaisten
mattapintaisien
partitive mattapintaista mattapintaisia
inessive mattapintaisessa mattapintaisissa
elative mattapintaisesta mattapintaisista
illative mattapintaiseen mattapintaisiin
adessive mattapintaisella mattapintaisilla
ablative mattapintaiselta mattapintaisilta
allative mattapintaiselle mattapintaisille
essive mattapintaisena mattapintaisina
translative mattapintaiseksi mattapintaisiksi
instructive mattapintaisin
abessive mattapintaisetta mattapintaisitta
comitative mattapintaisine
Possessive forms of mattapintainen (type nainen)
possessor singular plural
1st person mattapintaiseni mattapintaisemme
2nd person mattapintaisesi mattapintaisenne
3rd person mattapintaisensa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.