lustr

Czech

Etymology

From German Lüster, from French lustre.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈlustr̩]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: lu‧s‧tr

Noun

lustr m inan

  1. chandelier

Declension
Declension of lustr
singular plural
nominative lustr lustry
genitive lustru lustrů
dative lustru lustrům
accusative lustr lustry
vocative lustre lustry
locative lustru lustrech
instrumental lustrem lustry

Further reading
  • lustr in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • lustr in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Polish

Etymology

Borrowed from Italian lustro.

Pronunciation
  • IPA(key): /lustr/
  • Rhymes: -ustr
  • Syllabification: lustr

Noun

lustr m inan

  1. (archaic) shine, gloss
    • 1846, “O przyczynach obłażenia wełny z owiec”, in Tygodnik rolniczo-przemysłowy, 36 edition, page 289:
      Z głodu osłabione owce mają wełnę oschłą, ostrą i bez lustru.
      Due to hunger, the weakened sheep have try, sharp wool without any shine.

Declension
Declension of lustr
singular
nominative lustr
genitive lustru
dative lustrowi
accusative lustr
instrumental lustrem
locative lustrze
vocative lustrze

Further reading
  • lustr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • lustr in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.