liikkumaton

Finnish

Etymology

liikkua (to move) + -maton

Participle

liikkumaton

  1. Negative participle of liikkua.

Adjective

liikkumaton (comparative liikkumattomampi, superlative liikkumattomin)

  1. motionless, stationary, immobile, impassive, inanimate, static, still (not moving)

Declension

Inflection of liikkumaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative liikkumaton liikkumattomat
genitive liikkumattoman liikkumattomien
partitive liikkumatonta liikkumattomia
illative liikkumattomaan liikkumattomiin
singular plural
nominative liikkumaton liikkumattomat
accusative nom. liikkumaton liikkumattomat
gen. liikkumattoman
genitive liikkumattoman liikkumattomien
liikkumatontenrare
partitive liikkumatonta liikkumattomia
inessive liikkumattomassa liikkumattomissa
elative liikkumattomasta liikkumattomista
illative liikkumattomaan liikkumattomiin
adessive liikkumattomalla liikkumattomilla
ablative liikkumattomalta liikkumattomilta
allative liikkumattomalle liikkumattomille
essive liikkumattomana liikkumattomina
translative liikkumattomaksi liikkumattomiksi
instructive liikkumattomin
abessive liikkumattomatta liikkumattomitta
comitative liikkumattomine
Possessive forms of liikkumaton (type onneton)
possessor singular plural
1st person liikkumattomani liikkumattomamme
2nd person liikkumattomasi liikkumattomanne
3rd person liikkumattomansa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.