kumać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kumati. Cognates include Czech koumat (“to think”), Czech zkoumat (“to explore”), Slovak skúmat (“to explore”), Ukrainian скумати (skumaty, “to know, to understand”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈku.mat͡ɕ/
kumać (file)
kumać się (file)
Rhymes: -umat͡ɕ
Syllabification: ku‧mać

Verb

kumać impf (perfective skumać)

(transitive, colloquial) to catch, to get, to grok, to understand
Synonyms: czaić, jarzyć, kapować, obczajać, pojmować, rozumieć, trybić

Teraz kumam. ― Now I get it.
(reflexive, colloquial) to be a buddy, to pal up [+ z (instrumental) = with someone]
Synonyms: być za pan brat, kolegować się, kumplować się, trzymać sztamę

Conjugation

Conjugation of kumać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kumać
present tense	1^st	kumam			kumamy
	2^nd	kumasz			kumacie
	3^rd	kuma			kumają
	impersonal	kuma się
past tense	1^st	kumałem	kumałam		kumaliśmy	kumałyśmy
	2^nd	kumałeś	kumałaś		kumaliście	kumałyście
	3^rd	kumał	kumała	kumało	kumali	kumały
	impersonal	kumano
future tense	1^st	będę kumał, będę kumać	będę kumała, będę kumać		będziemy kumali, będziemy kumać	będziemy kumały, będziemy kumać
	2^nd	będziesz kumał, będziesz kumać	będziesz kumała, będziesz kumać		będziecie kumali, będziecie kumać	będziecie kumały, będziecie kumać
	3^rd	będzie kumał, będzie kumać	będzie kumała, będzie kumać	będzie kumało, będzie kumać	będą kumali, będą kumać	będą kumały, będą kumać
	impersonal	będzie kumać się
conditional	1^st	kumałbym	kumałabym		kumalibyśmy	kumałybyśmy
	2^nd	kumałbyś	kumałabyś		kumalibyście	kumałybyście
	3^rd	kumałby	kumałaby	kumałoby	kumaliby	kumałyby
	impersonal	kumano by
imperative	1^st	niech kumam			kumajmy
	2^nd	kumaj			kumajcie
	3^rd	niech kuma			niech kumają
active adjectival participle		kumający	kumająca	kumające	kumający	kumające
contemporary adverbial participle		kumając
verbal noun		kumanie

Derived terms

adjective

kumaty

verbs

pokumać pf
zakumać pf