kradziej

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kradějь.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkra.d͡ʑɛj/
Hyphenation: kra‧dziej
Rhymes: -ad͡ʑɛj

Noun

kradziej m pers

(colloquial) thief
Synonym: złodziej

Declension

Declension of kradziej

	singular	plural
nominative	kradziej	kradzieje
genitive	kradzieja	kradziejów/kradziei
dative	kradziejowi	kradziejom
accusative	kradzieja	kradziejów/kradziei
instrumental	kradziejem	kradziejami
locative	kradzieju	kradziejach
vocative	kradzieju	kradzieje

Related terms

(verb) kraść
(noun) kradzież

Further reading

kradziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kradziej in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.