krótkowidz

Polish

Etymology

From krótko- +‎ -widz.

Pronunciation

IPA^(key): /krutˈkɔ.vʲit͡s/

Noun

krótkowidz m pers

A near-sighted person; a myope.

Declension

declension of krótkowidz

	singular	plural
nominative	krótkowidz	krótkowidze
genitive	krótkowidza	krótkowidzów
dative	krótkowidzowi	krótkowidzom
accusative	krótkowidza	krótkowidzów
instrumental	krótkowidzem	krótkowidzami
locative	krótkowidzu	krótkowidzach
vocative	krótkowidzu	krótkowidze

Antonyms

dalekowidz

Related terms

(noun) krótkowidztwo
(adjectives) krótkowidny, krótkowidzący

Further reading

krótkowidz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.