konum

Icelandic

Noun

konum f

  1. dative indefinite plural of kona

Turkish

Etymology 1

From Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): [konum]
  • Hyphenation: ko‧num

Noun

konum

  1. first-person singular possessive of konu

Etymology 2

From Turkish

Noun

konum (definite accusative konumu, plural konumlar)

  1. location, position, situation
Declension
Inflection
Nominative konum
Definite accusative konumu
Singular Plural
Nominative konum konumlar
Definite accusative konumu konumları
Dative konuma konumlara
Locative konumda konumlarda
Ablative konumdan konumlardan
Genitive konumun konumların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular konumum konumlarım
2nd singular konumun konumların
3rd singular konumu konumları
1st plural konumumuz konumlarımız
2nd plural konumunuz konumlarınız
3rd plural konumları konumları
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.