konu

Esperanto

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

konu

  1. imperative of koni

Icelandic

Noun

konu f

  1. accusative indefinite singular of kona
  2. dative indefinite singular of kona
  3. genitive indefinite singular of kona

Turkish

Etymology

From konmak.

Noun

konu (definite accusative konuyu, plural konular)

  1. topic, subject, issue

Declension
Inflection
Nominative konu
Definite accusative konuyu
Singular Plural
Nominative konu konular
Definite accusative konuyu konuları
Dative konuya konulara
Locative konuda konularda
Ablative konudan konulardan
Genitive konunun konuların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular konum konularım
2nd singular konun konuların
3rd singular konusu konuları
1st plural konumuz konularımız
2nd plural konunuz konularınız
3rd plural konuları konuları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular konuyum konularım
2nd singular konusun konularsın
3rd singular konu
konudur		 konular
konulardır
1st plural konuyuz konularız
2nd plural konusunuz konularsınız
3rd plural konular konulardır

Synonyms

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.