kompromitacja

Polish

Etymology

From kompromitować + -cja.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔm.prɔ.mʲiˈtat͡s.ja/
  • (file)

Noun

kompromitacja f

  1. disgrace, embarrassment
    Synonyms: blamaż, wstyd

Declension

  • (verbs) kompromitować, skompromitować
  • (adjective) kompromitujący
  • (adverb) kompromitująco

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.