kül

See also: kul, Kuel, KUL, kúl, kūl, kůl, and kül-

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *kül.

Pronunciation
  • IPA(key): [kyl]
  • Audio(file)
  • Homophone: küll

Noun

kül (definite accusative külü, plural küllər)

  1. ash (the solid remains of a fire)

Declension
    Declension of kül
singular plural
nominative kül
 küllər
definite accusative külü
 külləri
dative külə
 küllərə
locative küldə
 küllərdə
ablative küldən
 küllərdən
definite genitive külün
 küllərin
    Possessive forms of kül
nominative
singular plural
mənim (“my”) külüm küllərim
sənin (“your”) külün küllərin
onun (“his/her/its”) külü külləri
bizim (“our”) külümüz küllərimiz
sizin (“your”) külünüz külləriniz
onların (“their”) külü or külləri külləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) külümü küllərimi
sənin (“your”) külünü küllərini
onun (“his/her/its”) külünü küllərini
bizim (“our”) külümüzü küllərimizi
sizin (“your”) külünüzü küllərinizi
onların (“their”) külünü or küllərini küllərini
dative
singular plural
mənim (“my”) külümə küllərimə
sənin (“your”) külünə küllərinə
onun (“his/her/its”) külünə küllərinə
bizim (“our”) külümüzə küllərimizə
sizin (“your”) külünüzə küllərinizə
onların (“their”) külünə or küllərinə küllərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) külümdə küllərimdə
sənin (“your”) külündə küllərində
onun (“his/her/its”) külündə küllərində
bizim (“our”) külümüzdə küllərimizdə
sizin (“your”) külünüzdə küllərinizdə
onların (“their”) külündə or küllərində küllərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) külümdən küllərimdən
sənin (“your”) külündən küllərindən
onun (“his/her/its”) külündən küllərindən
bizim (“our”) külümüzdən küllərimizdən
sizin (“your”) külünüzdən küllərinizdən
onların (“their”) külündən or küllərindən küllərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) külümün küllərimin
sənin (“your”) külünün küllərinin
onun (“his/her/its”) külünün küllərinin
bizim (“our”) külümüzün küllərimizin
sizin (“your”) külünüzün küllərinizin
onların (“their”) külünün or küllərinin küllərinin

Derived terms

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *kȫl (“lake”).

Noun

kül

  1. lake

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈcyl/

Etymology 1

From Ottoman Turkish كول‎ (kül), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kül), from Proto-Turkic *kül.

Noun

kül (definite accusative külü, plural küller)

  1. ash (solid remains of a fire)
Declension
Inflection
Nominative kül
Definite accusative külü
Singular Plural
Nominative kül küller
Definite accusative külü külleri
Dative küle küllere
Locative külde küllerde
Ablative külden küllerden
Genitive külün küllerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular külüm küllerim
2nd singular külün küllerin
3rd singular külü külleri
1st plural külümüz küllerimiz
2nd plural külünüz külleriniz
3rd plural külleri külleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular külümü küllerimi
2nd singular külünü küllerini
3rd singular külünü küllerini
1st plural külümüzü küllerimizi
2nd plural külünüzü küllerinizi
3rd plural küllerini küllerini
Dative
Singular Plural
1st singular külüme küllerime
2nd singular külüne küllerine
3rd singular külüne küllerine
1st plural külümüze küllerimize
2nd plural külünüze küllerinize
3rd plural küllerine küllerine
Locative
Singular Plural
1st singular külümde küllerimde
2nd singular külünde küllerinde
3rd singular külünde küllerinde
1st plural külümüzde küllerimizde
2nd plural külünüzde küllerinizde
3rd plural küllerinde küllerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular külümden küllerimden
2nd singular külünden küllerinden
3rd singular külünden küllerinden
1st plural külümüzden küllerimizden
2nd plural külünüzden küllerinizden
3rd plural küllerinden küllerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular külümün küllerimin
2nd singular külünün küllerinin
3rd singular külünün küllerinin
1st plural külümüzün küllerimizin
2nd plural külünüzün küllerinizin
3rd plural küllerinin küllerinin
Derived terms

References

Etymology 2

From Ottoman Turkish كل‎ (kül), from Arabic كُلّ‎ (kull).

Noun

kül (definite accusative küllü, uncountable) (archaic)

  1. all, the whole (of something uncountable)
  2. every one (of something countable)

References
  • Nişanyan, Sevan (2002–), “kül2”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890), “كل”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1559
  • Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Volapük

Etymology

Borrowed from French cul, from Latin cūlus.

Pronunciation
  • IPA(key): [kyl]

Noun

kül (nominative plural küls)

  1. anus, arse, ass, asshole

Declension
declension of kül
singular plural
nominative kül küls
genitive küla külas
dative küle küles
accusative küli külis
vocative 1 o kül! o küls!
predicative 2 külu külus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in later, non-classical Volapük only

Derived terms
  • hinenkülotan
  • jinenkülotan
  • külafäin
  • külik
  • küliko
  • külot
  • nenkülot
  • nenkülotan
  • nenkülotik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.