irritabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ir.riːˈtaː.bi.lis/, [ɪr.riːˈt̪aː.bɪ.lʲɪs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ir.riˈta.bi.lis/, [ir.riˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
irrītābilis (neuter irrītābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | irrītābilis | irrītābile | irrītābilēs | irrītābilia | |
Genitive | irrītābilis | irrītābilium | |||
Dative | irrītābilī | irrītābilibus | |||
Accusative | irrītābilem | irrītābile | irrītābilēs irrītābilīs |
irrītābilia | |
Ablative | irrītābilī | irrītābilibus | |||
Vocative | irrītābilis | irrītābile | irrītābilēs | irrītābilia |
Descendants
References
- irritabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- irritabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.