imprezowiczka

Polish

Etymology

imprezowicz +‎ -ka

Pronunciation

IPA^(key): /im.prɛ.zɔˈvʲit͡ʂ.ka/

Noun

imprezowiczka f (masculine imprezowicz)

a female party animal, reveller

Declension

declension of imprezowiczka

	singular	plural
nominative	imprezowiczka	imprezowiczki
genitive	imprezowiczki	imprezowiczek
dative	imprezowiczce	imprezowiczkom
accusative	imprezowiczkę	imprezowiczki
instrumental	imprezowiczką	imprezowiczkami
locative	imprezowiczce	imprezowiczkach
vocative	imprezowiczko	imprezowiczki

Related terms

imprezować
impreza

Further reading

imprezowiczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
imprezowiczka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.