imbutire
Italian
Verb
imbutìre (first-person singular present imbutìsco, first-person singular past historic imbutìi, past participle imbutìto, auxiliary avére)
- (transitive) to deep-draw
Conjugation
Conjugation of imbutìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | imbutìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | imbutèndo | |||
| present participle | imbutènte | past participle | imbutìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | imbutìsco | imbutìsci | imbutìsce | imbutiàmo | imbutìte | imbutìscono |
| imperfect | imbutìvo | imbutìvi | imbutìva | imbutivàmo | imbutivàte | imbutìvano |
| past historic | imbutìi | imbutìsti | imbutì | imbutìmmo | imbutìste | imbutìrono |
| future | imbutirò | imbutirài | imbutirà | imbutirémo | imbutiréte | imbutirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | imbutirèi | imbutirésti | imbutirèbbe, imbutirébbe | imbutirémmo | imbutiréste | imbutirèbbero, imbutirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | imbutìsca | imbutìsca | imbutìsca | imbutiàmo | imbutiàte | imbutìscano |
| imperfect | imbutìssi | imbutìssi | imbutìsse | imbutìssimo | imbutìste | imbutìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| imbutìsci | imbutìsca | imbutiàmo | imbutìte | imbutìscano | ||
| negative imperative | non imbutìre | non imbutìsca | non imbutiàmo | non imbutìte | non imbutìscano | |
Related terms
- imbutibilità
- imbutitrice
Further reading
- imbutire in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.