hyggja
Faroese
Verb
hyggja (third person singular past indicative hugdi, third person plural past indicative hugdu, supine hugt)
Conjugation
| v-19gg | ||||
| infinitive | hyggja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | hyggjandi | |||
| past participle a7 | hugdur | |||
| supine | hugt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | hyggi | hyggur | hyggur | hyggja |
| past | hugdi | hugdi | hugdi | hugdu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | hygg! | — | hyggið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪcːa/
- Rhymes: -ɪcːa
Etymology 1
From Old Norse hyggja, from Proto-Germanic *hugjaną.
Verb
hyggja (weak verb, third-person singular past indicative hugði, supine hugað)
Etymology 2
From Old Norse hyggja, from Proto-Germanic *hugjǭ, related to hyggja (verb), hugur and hugi.
Noun
hyggja f (genitive singular hyggju, nominative plural hyggjur)
Declension
declension of hyggja
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hyggja | hyggjan | hyggjur | hyggjurnar |
| accusative | hyggju | hyggjuna | hyggjur | hyggjurnar |
| dative | hyggju | hyggjunni | hyggjum | hyggjunum |
| genitive | hyggju | hyggjunnar | hyggja | hyggjanna |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *hugjaną.
Conjugation
Conjugation of hyggja — active (weak class 1)
| infinitive | hyggja | |
|---|---|---|
| present participle | hyggjandi | |
| past participle | hugðr, hugaðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hygg | hugða |
| 2nd-person singular | hyggr | hugðir |
| 3rd-person singular | hyggr | hugði |
| 1st-person plural | hyggjum | hugðum |
| 2nd-person plural | hyggið | hugðuð |
| 3rd-person plural | hyggja | hugðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hyggja | hygða |
| 2nd-person singular | hyggir | hygðir |
| 3rd-person singular | hyggi | hygði |
| 1st-person plural | hyggim | hygðim |
| 2nd-person plural | hyggið | hygðið |
| 3rd-person plural | hyggi | hygði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hygg | |
| 1st-person plural | hyggjum | |
| 2nd-person plural | hyggið | |
Conjugation of hyggja — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | hyggjask | |
|---|---|---|
| present participle | hyggjandisk | |
| past participle | hugzk, hugazk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hyggjumk | hugðumk |
| 2nd-person singular | hyggsk | hugðisk |
| 3rd-person singular | hyggsk | hugðisk |
| 1st-person plural | hyggjumsk | hugðumsk |
| 2nd-person plural | hyggizk | hugðuzk |
| 3rd-person plural | hyggjask | hugðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hyggjumk | hygðumk |
| 2nd-person singular | hyggisk | hygðisk |
| 3rd-person singular | hyggisk | hygðisk |
| 1st-person plural | hyggimsk | hygðimsk |
| 2nd-person plural | hyggizk | hygðizk |
| 3rd-person plural | hyggisk | hygðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hyggsk | |
| 1st-person plural | hyggjumsk | |
| 2nd-person plural | hyggizk | |
Derived terms
- fullhyggja
- hyggjandi
- samhyggja
Etymology 2
From Proto-Germanic *hugjǭ.
Declension
Declension of hyggja (weak jōn-stem)
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hyggja | hyggjan | hyggjur | hyggjurnar |
| accusative | hyggju | hyggjuna | hyggjur | hyggjurnar |
| dative | hyggju | hyggjunni | hyggjum | hyggjunum |
| genitive | hyggju | hyggjunnar | hyggna | hyggnanna |
References
- hyggja in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.