geval

Dutch

Etymology

From Middle Dutch geval, from the verb gevallen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣəˈvɑl/
  • audio(file)
  • Hyphenation: ge‧val
  • Rhymes: -ɑl

Noun

geval n (plural gevallen, diminutive gevalletje n)

  1. case, situation, instance
    In dat geval heb ik geen bezwaar. ― In that case I have no objections.
    Er is geen enkel geval bekend waarbij doden vielen. ― There is no known case involving fatalities.
    De verzekeraar werd gebeld over een geval van waterschade. ― The insurer was called about a case of water damage.
  2. thing
    Wat is dit voor een vreemd geval? ― What kind of strange thing is this?

Derived terms

Descendants
  • Negerhollands: val

Middle Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

geval n

  1. fate
  2. fortune, luck
  3. event, occurrence
  4. case

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

Further reading
  • “gheval”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “geval”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.