filma

See also: filmá

Catalan

Verb

filma

  1. third-person singular present indicative form of filmar
  2. second-person singular imperative form of filmar

French

Pronunciation
  • IPA(key): /fil.ma/

Verb

filma

  1. third-person singular past historic of filmer

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɪlma/
  • Rhymes: -ɪlma

Noun

filma f (genitive singular filmu, nominative plural filmur)

  1. film

Declension
declension of filma
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative filma filman filmur filmurnar
accusative filmu filmuna filmur filmurnar
dative filmu filmunni filmum filmunum
genitive filmu filmunnar filma filmanna

Verb

filma (weak verb, third-person singular past indicative filmaði, supine filmað)

  1. (transitive, with accusative) to film

Conjugation
filma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að filma
supine
(sagnbót)		 filmað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 filmandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég filma við filmum present
(nútíð)		 ég filmi við filmum
þú filmar þið filmið þú filmir þið filmið
hann, hún, það filmar þeir, þær, þau filma hann, hún, það filmi þeir, þær, þau filmi
past
(þátíð)		 ég filmaði við filmuðum past
(þátíð)		 ég filmaði við filmuðum
þú filmaðir þið filmuðuð þú filmaðir þið filmuðuð
hann, hún, það filmaði þeir, þær, þau filmuðu hann, hún, það filmaði þeir, þær, þau filmuðu
imperative
(boðháttur)		 filma (þú) filmið (þið)
Forms with appended personal pronoun
filmaðu filmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
filmast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að filmast
supine
(sagnbót)		 filmast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 filmandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég filmast við filmumst present
(nútíð)		 ég filmist við filmumst
þú filmast þið filmist þú filmist þið filmist
hann, hún, það filmast þeir, þær, þau filmast hann, hún, það filmist þeir, þær, þau filmist
past
(þátíð)		 ég filmaðist við filmuðumst past
(þátíð)		 ég filmaðist við filmuðumst
þú filmaðist þið filmuðust þú filmaðist þið filmuðust
hann, hún, það filmaðist þeir, þær, þau filmuðust hann, hún, það filmaðist þeir, þær, þau filmuðust
imperative
(boðháttur)		 filmast (þú) filmist (þið)
Forms with appended personal pronoun
filmastu filmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
filmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 filmaður filmuð filmað filmaðir filmaðar filmuð
accusative
(þolfall)		 filmaðan filmaða filmað filmaða filmaðar filmuð
dative
(þágufall)		 filmuðum filmaðri filmuðu filmuðum filmuðum filmuðum
genitive
(eignarfall)		 filmaðs filmaðrar filmaðs filmaðra filmaðra filmaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 filmaði filmaða filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
accusative
(þolfall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
dative
(þágufall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
genitive
(eignarfall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu

Italian

Verb

filma

  1. third-person singular present of filmare
  2. second-person singular imperative of filmare

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

filma

  1. simple past of filme
  2. past participle of filme

Portuguese

Verb

filma

  1. Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of filmar
  2. Second-person singular (tu) affirmative imperative of filmar

Spanish

Verb

filma

  1. Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of filmar.
  2. Formal second-person singular (usted) present indicative form of filmar.
  3. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of filmar.

Swedish

Etymology

film +‎ -a

Pronunciation
  • audio(file)

Verb

filma

  1. to film; to record a motion picture
  2. (sports) to dive; to imitate a foul

Conjugation
Conjugation of filma (weak)
Active Passive
Infinitive filma filmas
Present tense filmar filmas
Past tense filmade filmades
Supine filmat filmats
Imperative filma —
Present participle filmande
Past participle filmad
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.