figh

Irish

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Verb

figh (present analytic fíonn, future analytic fífidh, verbal noun fí, past participle fite)

  1. (transitive, intransitive) weave
  2. (transitive, of a story, etc.) put together, contrive, compose

Conjugation
First Conjugation (C)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present fím fíonn tú;
fír†		 fíonn sé, sí fímid fíonn sibh fíonn siad;
fíd†		 a fhíonn; a fhíos /
a bhfíonn*; a bhfíos*		 fitear
past d'fhigh mé; d'fhíos /
fhigh mé‡; fhíos‡		 d'fhigh tú;
d'fhís /
fhigh tú‡;
fhís‡		 d'fhigh sé, sí /
fhigh sé, sí‡		 d'fhíomar; d'fhigh muid /
fhíomar‡; fhigh muid‡		 d'fhigh sibh; d'fhíobhair /
fhigh sibh‡; fhíobhair‡		 d'fhigh siad; d'fhíodar /
fhigh siad‡; fhíodar‡		 a d'fhigh /
ar fhigh*		 fíodh
past habitual d'fhínn /
fhínn‡; bhfínn‡‡		 d'fhiteá /
fhiteá‡; bhfiteᇇ		 d'fhíodh sé, sí /
fhíodh sé, sí‡; bhfíodh sé, s퇇		 d'fhimis; d'fhíodh muid /
fhimis; fhíodh muid‡; bhfimis‡‡; bhfíodh muid‡‡		 d'fhíodh sibh /
fhíodh sibh‡; bhfíodh sibh‡‡		 d'fhidís; d'fhíodh siad /
fhidís; fhíodh siad‡; bhfidís‡‡; bhfíodh siad‡‡		 a d'fhíodh /
a bhfíodh*		 d'fhití /
fhití‡; bhfit퇇
future fífidh mé;
fífead		 fífidh tú;
fífir†		 fífidh sé, sí fífimid;
fífidh muid		 fífidh sibh fífidh siad;
fífid†		 a fhífidh; a fhífeas /
a bhfífidh*; a bhfífeas*		 fífear
conditional d'fhífinn / fhífinn‡; bhfífinn‡‡ d'fhífeá / fhífeá‡; bhfífeᇇ d'fhífeadh sé, sí / fhífeadh sé, sí‡; bhfífeadh sé, s퇇 d'fhífimis; d'fhífeadh muid / fhífimis‡; fhífeadh muid‡; bhfífimis‡‡; bhfífeadh muid‡‡ d'fhífeadh sibh / fhífeadh sibh‡; bhfífeadh sibh‡‡ d'fhífidís; d'fhífeadh siad / fhífidís‡; fhífeadh siad‡; bhfífidís‡‡; bhfífeadh siad‡‡ a d'fhífeadh /
a bhfífeadh*		 d'fhífí / fhífí‡; bhfíf퇇
subjunctive present go bhfí mé;
go bhfíod†		 go bhfí tú;
go bhfír†		 go bhfí sé, sí go bhfímid;
go bhfí muid		 go bhfí sibh go bhfí siad;
go bhfíd†		 — go bhfitear
past dá bhfínn dá bhfiteá dá bhfíodh sé, sí dá bhfimis;
dá bhfíodh muid		 dá bhfíodh sibh dá bhfidís;
dá bhfíodh siad		 — dá bhfití
imperative fím figh fíodh sé, sí fímis fígí;
fídh†		 fídís — fitear
verbal noun fí
past participle fite

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
  • fián m (“grain (in meat)”)
  • fíochán m (“(act of) weaving; weave, web; plaiting; tissue; tracery”)
  • fíodóir m (“weaver; spider”)
  • idirfhigh (“interweave”, transitive verb)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

Lombard

Etymology

Akin to Italian fico, from Latin ficus.

Noun

figh

  1. fig

Scottish Gaelic

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Pronunciation
  • IPA(key): /fi/

Verb

figh (past dh'fhigh, future fighidh, verbal noun fighe or figheadh, past participle fighte)

  1. weave
  2. knit

Derived terms

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  • Edward Dwelly (1911), “figh”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
  • G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “figid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.