exorbito
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈsor.bi.toː/, [ɛkˈsɔr.bɪ.toː]
Verb
exorbitō (present infinitive exorbitāre, perfect active exorbitāvī, supine exorbitātum); first conjugation
Inflection
| Conjugation of exorbito (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exorbitō | exorbitās | exorbitat | exorbitāmus | exorbitātis | exorbitant |
| imperfect | exorbitābam | exorbitābās | exorbitābat | exorbitābāmus | exorbitābātis | exorbitābant | |
| future | exorbitābō | exorbitābis | exorbitābit | exorbitābimus | exorbitābitis | exorbitābunt | |
| perfect | exorbitāvī | exorbitāvistī | exorbitāvit | exorbitāvimus | exorbitāvistis | exorbitāvērunt, exorbitāvēre | |
| pluperfect | exorbitāveram | exorbitāverās | exorbitāverat | exorbitāverāmus | exorbitāverātis | exorbitāverant | |
| future perfect | exorbitāverō | exorbitāveris | exorbitāverit | exorbitāverimus | exorbitāveritis | exorbitāverint | |
| passive | present | exorbitor | exorbitāris, exorbitāre | exorbitātur | exorbitāmur | exorbitāminī | exorbitantur |
| imperfect | exorbitābar | exorbitābāris, exorbitābāre | exorbitābātur | exorbitābāmur | exorbitābāminī | exorbitābantur | |
| future | exorbitābor | exorbitāberis, exorbitābere | exorbitābitur | exorbitābimur | exorbitābiminī | exorbitābuntur | |
| perfect | exorbitātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | exorbitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | exorbitātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exorbitem | exorbitēs | exorbitet | exorbitēmus | exorbitētis | exorbitent |
| imperfect | exorbitārem | exorbitārēs | exorbitāret | exorbitārēmus | exorbitārētis | exorbitārent | |
| perfect | exorbitāverim | exorbitāverīs | exorbitāverit | exorbitāverimus | exorbitāveritis | exorbitāverint | |
| pluperfect | exorbitāvissem | exorbitāvissēs | exorbitāvisset | exorbitāvissēmus | exorbitāvissētis | exorbitāvissent | |
| passive | present | exorbiter | exorbitēris, exorbitēre | exorbitētur | exorbitēmur | exorbitēminī | exorbitentur |
| imperfect | exorbitārer | exorbitārēris, exorbitārēre | exorbitārētur | exorbitārēmur | exorbitārēminī | exorbitārentur | |
| perfect | exorbitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | exorbitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | exorbitā | — | — | exorbitāte | — |
| future | — | exorbitātō | exorbitātō | — | exorbitātōte | exorbitantō | |
| passive | present | — | exorbitāre | — | — | exorbitāminī | — |
| future | — | exorbitātor | exorbitātor | — | — | exorbitantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | exorbitāre | exorbitāvisse | exorbitātūrus esse | exorbitārī | exorbitātus esse | exorbitātum īrī | |
| participles | exorbitāns | — | exorbitātūrus | — | exorbitātus | exorbitandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| exorbitāre | exorbitandī | exorbitandō | exorbitandum | exorbitātum | exorbitātū | ||
Descendants
- English: exorbitant (via the present participle exorbitāns)
References
- exorbito in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.