debiutantka

Polish

Etymology

From debiutant +‎ -ka.

Pronunciation

IPA^(key): /dɛ.bʲuˈtan.tka/

Noun

debiutantka f (masculine debiutant)

debutante, female novice

Declension

declension of debiutantka

	singular	plural
nominative	debiutantka	debiutantki
genitive	debiutantki	debiutantek
dative	debiutantce	debiutantkom
accusative	debiutantkę	debiutantki
instrumental	debiutantką	debiutantkami
locative	debiutantce	debiutantkach
vocative	debiutantko	debiutantki

Related terms

(verbs) debiutować, zadebiutować
(nouns) debiut, debiucik, debiutanckość, debiutanctwo
(adjectives) debiutowy, debiutancki

Further reading

debiutantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
debiutantka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.