coito

Galician

Etymology 1

From Old Galician and Old Portuguese coito, from Latin coctus. Cognate with Old Spanish cocho, Italian cotto.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkojto̝/

Adjective

coito m (feminine singular coitam, masculine plural coitos, feminine plural coitams)

  1. (archaic) baked, cooked
    Synonym: cocido
  2. (archaic, of wine) fermented
    Synonym: fermentado

Verb

coito m sg

  1. (archaic) masculine singular past participle of cocer
Derived terms

Etymology 2

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkojto̝/

Noun

coito f (plural coitos)

  1. coitus

References

  • coito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • coito” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coyto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • coito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • coito” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua

Noun

coito (uncountable)

  1. coitus

Italian

Etymology

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɔj.to/
  • Rhymes: -ɔjto
  • Hyphenation: còi‧to

Noun

coito m (plural coiti)

  1. coitus

Anagrams


Latin

Verb

coītō

  1. second/third-person singular future active imperative of coeō

Portuguese

Etymology 1

Borrowed from Latin coitus.[1]

Noun

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Noun

coito m (plural coitos)

  1. Alternative form of couto

Verb

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to torment)

Etymology 4

Inherited from Latin coctus (cooked), past participle of coquō (to cook).[1]

Adjective

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (dated) cooked
    Synonym: cozido

Verb

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to cook)

References

  1. coito” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkoito/ [ˈkoi̯.t̪o]
  • Rhymes: -oito
  • Syllabification: coi‧to

Noun

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.