bogacić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bogacić, from Proto-Slavic *bogatiti (sę). By surface analysis, bogaty + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔˈɡa.t͡ɕit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: bo‧ga‧cić

Verb

bogacić impf

  1. (transitive) to make rich (to cause to have more money)
    Synonym: wzbogacać
    Antonyms: ubożyć, zubażać
  2. (transitive) to enrich (to enhance)
    Synonyms: ubogacać, wzbogacać
  3. (reflexive) to get rich [+ na (locative) = off of what] [+ o or w (accusative) = in what]
    Synonyms: (rare) bogacieć, wzbogacać się
    Antonyms: biednieć, ubożeć
    Codziennie ciężko pracuję, ale nigdy się nie bogacę.I work hard every day, but I never get rich.
    społeczeństwo bogaci sięsociety gets rich
    bogacić się na handluto get rich
    bogacić się na przemycieto get rich smuggling
    bogacić się na czyimś nieszczęściuto get rich off of someone's luck
    bogacić się szybkoto get rich quick
    bogacić się czyimś kosztemto get rich at someone's cost
    chęć bogacenia sięthe want to get rich
    możliwość bogacenia sięthe possibility of getting rich
    źródło bogacenia sięa source of getting rich
  4. (reflexive) to become enriched (to be enhanced) [+ w (accusative)]
    Synonym: wzbogacać się

Conjugation

Derived terms

verbs
adjectives
adverb
nouns
verb
  • bogacić impf

Further reading

  • bogacić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bogacić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.