bismarck
See also: Bismarck
English
Etymology
Named for the German statesman Otto von Bismarck.
Noun
bismarck (plural bismarcks)
See also
- Berliner
- Burlington bun
- Dutch baby pancake, Dutch baby, Dutch puff
- jambuster
- jelly doughnut
References
- “bismarck” in the Canadian Oxford Dictionary, Second Edition, Oxford University Press, 2004.
Finnish
Declension
| Inflection of bismarck (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | bismarck | bismarckit | |
| genitive | bismarckin | bismarckien | |
| partitive | bismarckia | bismarckeja | |
| illative | bismarckiin | bismarckeihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | bismarck | bismarckit | |
| accusative | nom. | bismarck | bismarckit |
| gen. | bismarckin | ||
| genitive | bismarckin | bismarckien | |
| partitive | bismarckia | bismarckeja | |
| inessive | bismarckissa | bismarckeissa | |
| elative | bismarckista | bismarckeista | |
| illative | bismarckiin | bismarckeihin | |
| adessive | bismarckilla | bismarckeilla | |
| ablative | bismarckilta | bismarckeilta | |
| allative | bismarckille | bismarckeille | |
| essive | bismarckina | bismarckeina | |
| translative | bismarckiksi | bismarckeiksi | |
| instructive | — | bismarckein | |
| abessive | bismarckitta | bismarckeitta | |
| comitative | — | bismarckeineen | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.