biedaczka

Polish

Etymology

From biedak +‎ -aczka.

Pronunciation

IPA^(key): /bʲɛˈdat͡ʂ.ka/
Audio (file)

Noun

biedaczka f (masculine biedak)

poor thing, pauper; poor person
wretch

Declension

Declension of biedaczka

	singular	plural
nominative	biedaczka	biedaczki
genitive	biedaczki	biedaczek
dative	biedaczce	biedaczkom
accusative	biedaczkę	biedaczki
instrumental	biedaczką	biedaczkami
locative	biedaczce	biedaczkach
vocative	biedaczko	biedaczki

Derived terms

(verb) biednieć
(nouns) bieda, biedota, biedactwo
(adjective) biedny

Further reading

biedaczka in Polish dictionaries at PWN
biedaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.