allicio

Latin

Etymology

From ad- + laciō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /alˈli.ki.oː/, [älˈlʲɪkioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /alˈli.t͡ʃi.o/, [älˈliːt͡ʃio]

Verb

alliciō (present infinitive allicere, perfect active allēxī, supine allectum); third conjugation iō-variant

  1. I entice, lure or attract
    Synonyms: indūcō, sēdūcō, dēdūcō, sollicitō, persuādeō, pelliciō, capiō
  2. I win over
    Synonyms: dēdūcō, pelliciō, conciliō, perdūcō
  3. I obtain, gain, capture
    Synonyms: acquīrō, adipīscor, cōnsequor, parō, pariō, impetrō, mereō, sūmō, emō, potior, comparō, apīscor, obtineō, conciliō, colligō, nancīscor
    Antonym: āmittō

Conjugation

   Conjugation of alliciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present alliciō allicis allicit allicimus allicitis alliciunt
imperfect alliciēbam alliciēbās alliciēbat alliciēbāmus alliciēbātis alliciēbant
future alliciam alliciēs alliciet alliciēmus alliciētis allicient
perfect allēxī allēxistī allēxit allēximus allēxistis allēxērunt,
allēxēre
pluperfect allēxeram allēxerās allēxerat allēxerāmus allēxerātis allēxerant
future perfect allēxerō allēxeris allēxerit allēxerimus allēxeritis allēxerint
passive present allicior alliceris,
allicere
allicitur allicimur alliciminī alliciuntur
imperfect alliciēbar alliciēbāris,
alliciēbāre
alliciēbātur alliciēbāmur alliciēbāminī alliciēbantur
future alliciar alliciēris,
alliciēre
alliciētur alliciēmur alliciēminī allicientur
perfect allectus + present active indicative of sum
pluperfect allectus + imperfect active indicative of sum
future perfect allectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present alliciam alliciās alliciat alliciāmus alliciātis alliciant
imperfect allicerem allicerēs alliceret allicerēmus allicerētis allicerent
perfect allēxerim allēxerīs allēxerit allēxerīmus allēxerītis allēxerint
pluperfect allēxissem allēxissēs allēxisset allēxissēmus allēxissētis allēxissent
passive present alliciar alliciāris,
alliciāre
alliciātur alliciāmur alliciāminī alliciantur
imperfect allicerer allicerēris,
allicerēre
allicerētur allicerēmur allicerēminī allicerentur
perfect allectus + present active subjunctive of sum
pluperfect allectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present allice allicite
future allicitō allicitō allicitōte alliciuntō
passive present allicere alliciminī
future allicitor allicitor alliciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives allicere allēxisse allectūrum esse allicī allectum esse allectum īrī
participles alliciēns allectūrus allectus alliciendus,
alliciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
alliciendī alliciendō alliciendum alliciendō allectum allectū

Descendants

  • Portuguese: aliciar

References

  • allicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • allicio in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
  • allicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to arouse feelings of compassion in some one: ad misericordiam aliquem allicere, adducere, inducere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.