albans
Latin
Etymology
Present participle of albō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | albāns | albāns | albantēs | albantia | |
| Genitive | albantis | albantis | albantium | albantium | |
| Dative | albantī | albantī | albantibus | albantibus | |
| Accusative | albantem | albāns | albantēs, albantīs | albantia | |
| Ablative | albante, albantī1 | albante, albantī1 | albantibus | albantibus | |
| Vocative | albāns | albāns | albantēs | albantia | |
1When used purely as an adjective.
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.