afatyk

Polish

Etymology

From a- +‎ -fazja +‎ -yk. First attested in 1878.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈfa.tɨk/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atɨk
  • Syllabification: a‧fa‧tyk

Noun

afatyk m pers (feminine afatyczka)

  1. (pathology) aphasic (one who is afflicted by symptoms of aphasia)

Declension
Declension of afatyk
singular plural
nominative afatyk afatycy
genitive afatyka afatyków
dative afatykowi afatykom
accusative afatyka afatyków
instrumental afatykiem afatykami
locative afatyku afatykach
vocative afatyku afatycy

Derived terms
adjective
adverb
noun

References
  1. Antoni Bryk (1878) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter)‎, page 173
  2. afatyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • afatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afatyk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.