addukt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin adductus. First attested in 1930.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈad.dukt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -addukt
  • Syllabification: ad‧dukt

Noun

addukt m inan

  1. (chemistry) adduct (the product of an addition reaction)

Declension
Declension of addukt
singular plural
nominative addukt addukty
genitive adduktu adduktów
dative adduktowi adduktom
accusative addukt addukty
instrumental adduktem adduktami
locative addukcie adduktach
vocative addukcie addukty
nouns

References
  1. Ludwik Szperl (1930) Wykład chemji organicznej‎, page 469
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
  • addukt in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.