śpiewnik

Polish

Etymology

From śpiew +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕpʲɛv.ɲik/
Audio (file)

Noun

śpiewnik m inan (diminutive śpiewniczek)

songbook, tunebook

Declension

declension of śpiewnik

	singular	plural
nominative	śpiewnik	śpiewniki
genitive	śpiewnika	śpiewników
dative	śpiewnikowi	śpiewnikom
accusative	śpiewnik	śpiewniki
instrumental	śpiewnikiem	śpiewnikami
locative	śpiewniku	śpiewnikach
vocative	śpiewniku	śpiewniki

Related terms

(nouns) śpiew, śpiewność
(adjective) śpiewny
(adverb) śpiewnie

Further reading

śpiewnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
śpiewnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.