śmieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕmjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: śmieć

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sъ̏metь, from *sъmesti, whence zmieść.

Noun

śmieć m inan

  1. piece of garbage or trash
  2. trash (something worthless or of low quality)
    Synonyms: see Thesaurus:badziewie
Declension
Declension of śmieć
singular plural
nominative śmieć śmieci / śmiecie
genitive śmiecia śmieci
dative śmieciowi śmieciom
accusative śmieć śmieci / śmiecie
instrumental śmieciem śmieciami
locative śmieciu śmieciach
vocative śmieciu śmieci / śmiecie
Derived terms
adjectives
nouns
verb
noun
verbs

Noun

śmieć m pers

  1. (colloquial) trash (contemptible or despicable person)
Declension
Declension of śmieć
singular plural
nominative śmieć śmiecie
genitive śmiecia śmieci
dative śmieciowi śmieciom
accusative śmiecia śmieci
instrumental śmieciem śmieciami
locative śmieciu śmieciach
vocative śmieciu śmiecie

Etymology 2

Inherited from Old Polish śmieć, from Proto-Slavic *sъmě̀ti, from *sъ- +‎ *měti, from Proto-Indo-European *meh₁-.

Verb

śmieć impf

  1. (intransitive) dare (to have enough courage (to do something))
    Jak śmiesz! ― How dare you!
    Synonym: ważyć się
Conjugation
Conjugation of śmieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmią
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem śmiałam śmieliśmy śmiałyśmy
2nd śmiałeś śmiałaś śmieliście śmiałyście
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć
 będę śmiała,
będę śmieć
 będziemy śmieli,
będziemy śmieć
 będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć
 będziesz śmiała,
będziesz śmieć
 będziecie śmieli,
będziecie śmieć
 będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć
 będzie śmiała,
będzie śmieć
 będzie śmiało,
będzie śmieć
 będą śmieli,
będą śmieć
 będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym śmiałabym śmielibyśmy śmiałybyśmy
2nd śmiałbyś śmiałabyś śmielibyście śmiałybyście
3rd śmiałby śmiałaby śmiałoby śmieliby śmiałyby
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmią
active adjectival participle śmiący śmiąca śmiące śmiący śmiące
contemporary adverbial participle śmiąc
verbal noun śmienie

or

Conjugation of śmieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmieją
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem śmiałam śmieliśmy śmiałyśmy
2nd śmiałeś śmiałaś śmieliście śmiałyście
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć
 będę śmiała,
będę śmieć
 będziemy śmieli,
będziemy śmieć
 będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć
 będziesz śmiała,
będziesz śmieć
 będziecie śmieli,
będziecie śmieć
 będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć
 będzie śmiała,
będzie śmieć
 będzie śmiało,
będzie śmieć
 będą śmieli,
będą śmieć
 będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym śmiałabym śmielibyśmy śmiałybyśmy
2nd śmiałbyś śmiałabyś śmielibyście śmiałybyście
3rd śmiałby śmiałaby śmiałoby śmieliby śmiałyby
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmieją
active adjectival participle śmiejący śmiejąca śmiejące śmiejący śmiejące
contemporary adverbial participle śmiejąc
verbal noun śmienie
adjective
nouns
verbs

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

śmieć

  1. second-person singular imperative of śmiecić

Further reading
  • śmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.