ziewać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zěvati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʑɛ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛvat͡ɕ
  • Syllabification: zie‧wać

Verb

ziewać impf (perfective ziewnąć)

  1. (intransitive) to yawn (to open the mouth widely and take a long deep breath)

Conjugation
Conjugation of ziewać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ziewać
present tense 1st ziewam ziewamy
2nd ziewasz ziewacie
3rd ziewa ziewają
impersonal ziewa się
past tense 1st ziewałem ziewałam ziewaliśmy ziewałyśmy
2nd ziewałeś ziewałaś ziewaliście ziewałyście
3rd ziewał ziewała ziewało ziewali ziewały
impersonal ziewano
future tense 1st będę ziewał,
będę ziewać
 będę ziewała,
będę ziewać
 będziemy ziewali,
będziemy ziewać
 będziemy ziewały,
będziemy ziewać
2nd będziesz ziewał,
będziesz ziewać
 będziesz ziewała,
będziesz ziewać
 będziecie ziewali,
będziecie ziewać
 będziecie ziewały,
będziecie ziewać
3rd będzie ziewał,
będzie ziewać
 będzie ziewała,
będzie ziewać
 będzie ziewało,
będzie ziewać
 będą ziewali,
będą ziewać
 będą ziewały,
będą ziewać
impersonal będzie ziewać się
conditional 1st ziewałbym ziewałabym ziewalibyśmy ziewałybyśmy
2nd ziewałbyś ziewałabyś ziewalibyście ziewałybyście
3rd ziewałby ziewałaby ziewałoby ziewaliby ziewałyby
impersonal ziewano by
imperative 1st niech ziewam ziewajmy
2nd ziewaj ziewajcie
3rd niech ziewa niech ziewają
active adjectival participle ziewający ziewająca ziewające ziewający ziewające
contemporary adverbial participle ziewając
verbal noun ziewanie

Further reading
  • ziewać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ziewać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.