zespolić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛˈspɔ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: ze‧spo‧lić

Verb

zespolić pf (imperfective zespalać)

  1. (transitive, reflexive) to join, to unite, to integrate (form into one whole)

Conjugation
Conjugation of zespolić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zespolić
future tense 1st zespolę zespolimy
2nd zespolisz zespolicie
3rd zespoli zespolą
impersonal zespoli się
past tense 1st zespoliłem zespoliłam zespoliliśmy zespoliłyśmy
2nd zespoliłeś zespoliłaś zespoliliście zespoliłyście
3rd zespolił zespoliła zespoliło zespolili zespoliły
impersonal zespolono
conditional 1st zespoliłbym zespoliłabym zespolilibyśmy zespoliłybyśmy
2nd zespoliłbyś zespoliłabyś zespolilibyście zespoliłybyście
3rd zespoliłby zespoliłaby zespoliłoby zespoliliby zespoliłyby
impersonal zespolono by
imperative 1st niech zespolę zespolmy
2nd zespol zespolcie
3rd niech zespoli niech zespolą
passive adjectival participle zespolony zespolona zespolone zespoleni zespolone
anterior adverbial participle zespoliwszy
verbal noun zespolenie

Further reading
  • zespolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zespolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.