zaprowidować

Polish

Etymology

From z- +‎ aprowidować.

Pronunciation
  • IPA(key): /zap.rɔ.viˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zap‧ro‧wi‧do‧wać

Verb

zaprowidować pf (imperfective aprowidować)

  1. (transitive, dated) to provide, to provision (to give what is needed or desired, especially basic needs)
    Synonym: zaaprowidować
  2. (reflexive, dated) to be provided, to be provisioned (to give what is needed or desired, especially basic needs)
    Synonym: zaaprowidować się

Conjugation
Conjugation of zaprowidować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaprowidować
future tense 1st zaprowiduję zaprowidujemy
2nd zaprowidujesz zaprowidujecie
3rd zaprowiduje zaprowidują
impersonal zaprowiduje się
past tense 1st zaprowidowałem zaprowidowałam zaprowidowaliśmy zaprowidowałyśmy
2nd zaprowidowałeś zaprowidowałaś zaprowidowaliście zaprowidowałyście
3rd zaprowidował zaprowidowała zaprowidowało zaprowidowali zaprowidowały
impersonal zaprowidowano
conditional 1st zaprowidowałbym zaprowidowałabym zaprowidowalibyśmy zaprowidowałybyśmy
2nd zaprowidowałbyś zaprowidowałabyś zaprowidowalibyście zaprowidowałybyście
3rd zaprowidowałby zaprowidowałaby zaprowidowałoby zaprowidowaliby zaprowidowałyby
impersonal zaprowidowano by
imperative 1st niech zaprowiduję zaprowidujmy
2nd zaprowiduj zaprowidujcie
3rd niech zaprowiduje niech zaprowidują
passive adjectival participle zaprowidowany zaprowidowana zaprowidowane zaprowidowani zaprowidowane
anterior adverbial participle zaprowidowawszy
verbal noun zaprowidowanie
adjective
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.