zanikać

Polish

Etymology

From za- + Proto-Slavic *nikati. By surface analysis, zaniknąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɲi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ni‧kać

Verb

zanikać impf (perfective zaniknąć)

  1. (intransitive) to dwindle, to wither, to decline, to fade

Conjugation
Conjugation of zanikać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zanikać
present tense 1st zanikam zanikamy
2nd zanikasz zanikacie
3rd zanika zanikają
impersonal zanika się
past tense 1st zanikałem zanikałam zanikaliśmy zanikałyśmy
2nd zanikałeś zanikałaś zanikaliście zanikałyście
3rd zanikał zanikała zanikało zanikali zanikały
impersonal zanikano
future tense 1st będę zanikał,
będę zanikać
 będę zanikała,
będę zanikać
 będziemy zanikali,
będziemy zanikać
 będziemy zanikały,
będziemy zanikać
2nd będziesz zanikał,
będziesz zanikać
 będziesz zanikała,
będziesz zanikać
 będziecie zanikali,
będziecie zanikać
 będziecie zanikały,
będziecie zanikać
3rd będzie zanikał,
będzie zanikać
 będzie zanikała,
będzie zanikać
 będzie zanikało,
będzie zanikać
 będą zanikali,
będą zanikać
 będą zanikały,
będą zanikać
impersonal będzie zanikać się
conditional 1st zanikałbym zanikałabym zanikalibyśmy zanikałybyśmy
2nd zanikałbyś zanikałabyś zanikalibyście zanikałybyście
3rd zanikałby zanikałaby zanikałoby zanikaliby zanikałyby
impersonal zanikano by
imperative 1st niech zanikam zanikajmy
2nd zanikaj zanikajcie
3rd niech zanika niech zanikają
active adjectival participle zanikający zanikająca zanikające zanikający zanikające
passive adjectival participle zanikany zanikana zanikane zanikani zanikane
contemporary adverbial participle zanikając
verbal noun zanikanie

Further reading
  • zanikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zanikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.