wyruszać

Polish

Etymology

From wyruszyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈru.ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ru‧szać

Verb

wyruszać impf (perfective wyruszyć)

  1. (intransitive) to set off, to start out, to set forth

Conjugation
Conjugation of wyruszać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyruszać
present tense 1st wyruszam wyruszamy
2nd wyruszasz wyruszacie
3rd wyrusza wyruszają
impersonal wyrusza się
past tense 1st wyruszałem wyruszałam wyruszaliśmy wyruszałyśmy
2nd wyruszałeś wyruszałaś wyruszaliście wyruszałyście
3rd wyruszał wyruszała wyruszało wyruszali wyruszały
impersonal wyruszano
future tense 1st będę wyruszał,
będę wyruszać
 będę wyruszała,
będę wyruszać
 będziemy wyruszali,
będziemy wyruszać
 będziemy wyruszały,
będziemy wyruszać
2nd będziesz wyruszał,
będziesz wyruszać
 będziesz wyruszała,
będziesz wyruszać
 będziecie wyruszali,
będziecie wyruszać
 będziecie wyruszały,
będziecie wyruszać
3rd będzie wyruszał,
będzie wyruszać
 będzie wyruszała,
będzie wyruszać
 będzie wyruszało,
będzie wyruszać
 będą wyruszali,
będą wyruszać
 będą wyruszały,
będą wyruszać
impersonal będzie wyruszać się
conditional 1st wyruszałbym wyruszałabym wyruszalibyśmy wyruszałybyśmy
2nd wyruszałbyś wyruszałabyś wyruszalibyście wyruszałybyście
3rd wyruszałby wyruszałaby wyruszałoby wyruszaliby wyruszałyby
impersonal wyruszano by
imperative 1st niech wyruszam wyruszajmy
2nd wyruszaj wyruszajcie
3rd niech wyrusza niech wyruszają
active adjectival participle wyruszający wyruszająca wyruszające wyruszający wyruszające
contemporary adverbial participle wyruszając
verbal noun wyruszanie

Further reading
  • wyruszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyruszać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.