venerabilis

Latin

Etymology

From veneror (I worship, revere).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /u̯e.neˈraː.bi.lis/, [u̯ɛnɛˈräːbɪlʲɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ve.neˈra.bi.lis/, [veneˈräːbilis]

Adjective

venerābilis (neuter venerābile); third-declension two-termination adjective

  1. venerable, august

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative venerābilis venerābile venerābilēs venerābilia
Genitive venerābilis venerābilium
Dative venerābilī venerābilibus
Accusative venerābilem venerābile venerābilēs
venerābilīs
venerābilia
Ablative venerābilī venerābilibus
Vocative venerābilis venerābile venerābilēs venerābilia

Descendants

  • Catalan: venerable
  • Italian: venerabile
  • Portuguese: venerável
  • Spanish: venerable

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.