vantus
Finnish
Etymology
From or akin to Proto-Germanic *wantuz (“glove, mitten”).
Declension
| Inflection of vantus (Kotus type 41/vieras, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | vantus | vanttuut | |
| genitive | vanttuun | vanttuiden vanttuitten | |
| partitive | vantusta | vanttuita | |
| illative | vanttuuseen | vanttuisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | vantus | vanttuut | |
| accusative | nom. | vantus | vanttuut |
| gen. | vanttuun | ||
| genitive | vanttuun | vanttuiden vanttuitten | |
| partitive | vantusta | vanttuita | |
| inessive | vanttuussa | vanttuissa | |
| elative | vanttuusta | vanttuista | |
| illative | vanttuuseen | vanttuisiin vanttuihinrare | |
| adessive | vanttuulla | vanttuilla | |
| ablative | vanttuulta | vanttuilta | |
| allative | vanttuulle | vanttuille | |
| essive | vanttuuna | vanttuina | |
| translative | vanttuuksi | vanttuiksi | |
| instructive | — | vanttuin | |
| abessive | vanttuutta | vanttuitta | |
| comitative | — | vanttuineen | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.