valloittamaton

Finnish

Etymology

valloittaa + -maton

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋɑlːoi̯tːɑmɑton/, [ˈʋɑlːo̞i̯t̪ːɑˌmɑt̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification: val‧loit‧ta‧ma‧ton

Adjective

valloittamaton

  1. impregnable, unassailable, invincible, unyielding

Declension

Inflection of valloittamaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative valloittamaton valloittamattomat
genitive valloittamattoman valloittamattomien
partitive valloittamatonta valloittamattomia
illative valloittamattomaan valloittamattomiin
singular plural
nominative valloittamaton valloittamattomat
accusative nom. valloittamaton valloittamattomat
gen. valloittamattoman
genitive valloittamattoman valloittamattomien
valloittamatontenrare
partitive valloittamatonta valloittamattomia
inessive valloittamattomassa valloittamattomissa
elative valloittamattomasta valloittamattomista
illative valloittamattomaan valloittamattomiin
adessive valloittamattomalla valloittamattomilla
ablative valloittamattomalta valloittamattomilta
allative valloittamattomalle valloittamattomille
essive valloittamattomana valloittamattomina
translative valloittamattomaksi valloittamattomiksi
instructive valloittamattomin
abessive valloittamattomatta valloittamattomitta
comitative valloittamattomine
Possessive forms of valloittamaton (type onneton)
possessor singular plural
1st person valloittamattomani valloittamattomamme
2nd person valloittamattomasi valloittamattomanne
3rd person valloittamattomansa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.

Derived terms

  • valloittamattomuus

Participle

valloittamaton

  1. negative participle of valloittaa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.